Vrijdagmiddag, 14u. Na de laatste taken tegen 200 per uur te hebben afgewerkt, snel een hele hoop surfmateriaal bijeensprokkelen uit alle hoeken en kanten van
het huis. De kans dat ik weer één en ander vergeet bestaat, maar soit, dat zien we later dan wel. Hoog tijd immers om gezellig mee te gaan aanschuiven in de files van Herentals, Ranst, en de ring
van Antwerpen. Ideale Zen-momenten zegt een optimist wel eens, om het hectische ritme wat te doen zakken... Grevelingen-weekend, met maar 20 man, het zal me weer wat
worden....
Ter hoogte van de N259 begint de GPS traditioneel weer eigenaardig te doen, en voor ik het weet beland ik met de wagen te midden van een plaatselijke wielerwedstrijd. Een hoop kleurrijke plaatselijke wielrenners, een karavaan volgwagens met reserve-fietsen, een Belg met een surfplank met vin van een halve meter op z'n dak, en weer wat volgwagens met reserve-fietsen. Voorwaar, beste lezer, Louis De Funès in z'n beste periode had het niet beter kunnen bedenken. Rond Steenbergen laat ik me gelukkig weer leiden door m'n innerlijke kompas, en een uurtje later kom ik alzo aan op de gekende plek in De Stoofpolder, Bruinisse. Na de kamerindeling aanschuiven voor het traditionele spaghetti-festijn. waarvan de gemiddelde “Komen Eten” deelnemer nog heel wat kan opsteken. Wat me verder al onmiddellijk opvalt, is dat de kleine groep een hechte groep vormt, en niet direct enkele groepjes die hier en daar hun ding doen.
Alle natele hep se foordele, wist Johan Cruijff ons al te zeggen, en dat klopt. De lage opkomst zorgt ervoor dat ik wat later op de avond heerlijk alleen in een kamer kan liggen knorren. Het
gebruik van een stel oordopjes doet de rest...
Na het gevarieerde zaterdag-ochtend ontbijt richting van ons geliefd kommetje aan het Grevelingenmeer. Een aarzelend begin van de wind die gaandeweg sterker wordt, zodat na een tijdje zowel de beginnende surfer als de gevorderden zich toch kunnen uitleven op hun geliefkoosde planken... Ook de weergoden steken een handje toe: na een klein ochtendbuitje laat de zon zien waar ze écht wel goed in is: schijnen en een aangename warmte verspreiden. Bijna ideale omstandigheden dus, en dat is ook te merken aan de grote activiteit op het water. Zowel in de kom als op het meer zelf geeft bijna iedereen zowat het beste van zichzelf. Rond 18u begin ik door te hebben dat ik eigenlijk nog alleen op het water ben, en de beginnende zwemvliezen tussen vingers en tenen maken mij er verder op attent dat het écht wel tijd wordt om me klaar te maken voor het avondeten. Naar jaarlijkse gewoonte mosselen met friet, maar dit keer in een nieuw kleedje gestoken. Niet alles zelf klaarmaken, maar met z'n allen naar een gezellig plaatselijke restaurantje (ook aan de veggie-mensen wordt gedacht!). Een leuk alternatief, en weer is het fijn te merken dat alles verloopt in een hechte groepsgeest.
Zondagmorgen volgt een dubbele aangename verrassing. Enerzijds vallen vrouw en dochterlief binnen tijdens het ontbijt. Ze hebben de lange rit gemaakt om toch samen enkele uren te kunnen doorbrengen en er een fijne dag van te maken met wat locale uitstapjes. Anderzijds wordt tijdens het ontbijt beslist om onze vertrouwde kom te laten voor wat ze is, en verder te trekken naar een surfspot die velen van ons nog niet kenden, Herkingen. Hier zouden we onze grenzen kunnen verleggen, werd ons door enkele pro's verzekerd. Verscheidenen onder ons hadden hier wel een beetje angst, maar de inderhaast aangeschafte lading Prozac van een plaatselijke apotheker zou ons wel helpen om over deze eerste schrik te raken. Na een beetje twijfelend begin bleken velen zich inderdaad echt wel verder te kunnen ontplooien. Wind uit een goede richting, min of meer constant om langer op koers te kunnen varen, en dankzij de speciale vorm van de surfplaats toch geen echte golven die het de beginner en gevorderde beginner soms wat moeilijker maken. Kortom, voor velen een openbaring, die de zondag tot een hoogvlieger maakte. Ik hoorde al enkelen zeggen, dat ze zich bij momenten al een échte surfer voelden...
Rond 15u begonnen de meesten al aan het aftuigen, ondergetekende amuseerde zich echter zo dat hij er nog enkele uren bij deed. Als afsluiter van een uitstekende trip nog even halt houden in het havenrestaurantje van Herkingen, met mooi zicht op de boten en het meer. (Jawel, ook de Hollandse keuken kan hoge toppen scheren!). Rond 22u kwamen we moe maar heel tevreden thuis. Kortom, was het surf-weekend goed? Neen, beste lezer, het surfweekend was niet goed, het was Fanta Stisch, en ik geef me hierbij nu al op voor volgend jaar. Men dient er echter wel snel bij te zijn, want sommigen beweren immers dat de groep weer beperkt zal worden in aantal, en de alzo schaarse plaatsen per opbod zullen verkocht worden aan de meest biedende...
Yves
